Niepłodność to bardzo obciążająca psychicznie przypadłość. Cierpi na nią coraz więcej młodych kobiet. Najczęstszą jej przyczyną jest ednometrioza. Ta bolesna choroba nierzadko jest bagatelizowana, jednak jej skutki bywają bardzo przykre — bóle to tylko część objawów. Pojawia się też ból podczas stosunku, a w końcowym etapie zwyrodnienia narządów w tym jajowodów i woreczka moczowego, a te prowadzą do bezpłodności. Medycyna znalazła rozwiązanie na walkę z niepłodnością. Są to mało inwazyjne zabiegi laparoskopowe, które pozwalają na przywrócenie pacjentce płodności.

Endometrioza

W wyniku endometriozy powstają ogniska zapalne, a później zrosty, które deformują narządy w obrębie miednicy. Deformacji podlega nie tylko woreczek żółciowy, ale też macica i inne narządy rozrodcze. Na skutek zrostów pojawiają się zwyrodnienia prowadzące do b oraz dolegliwości bólowych. Niestety choroba wykrywana jest dopiero w zaawansowanych stadiach. Dlatego też pacjentki kierowane są na laparoskopowe leczenie niepłodności, ponieważ medykamenty nie są w stanie już pomóc i niezbędne okazuje się wycięcie zrostów i zrekonstruowanie narządów, które pozwoli na przywrócenie płodności.

Przebieg choroby

Endometrioza to choroba rozwijająca się powoli. Jej przebieg nierzadko charakteryzuje się skąpymi objawami chorobowymi, a niekiedy nawet bezobjawowo. Najczęściej uwagę chorej zaczynają zwracać zaburzenia cyklu miesięcznego, silne bóle przy miesiączce, a także ból podczas współżycia. Z czasem endometrioza okazuje się być odpowiedzialna za problemy z zajściem w ciążę, doprowadzając do niedrożności jajowodów i w efekcie — bezpłodności. W zależności od lokalizacji ognisk endometriozy objawem może być także krwawienie z przewodu pokarmowego lub krwiomocz.

Niepłodność na skutek endometriozy dotyka wielu młodych kobiet

Należy mieć świadomość, że endometriozę nazywa się czasami „plagą młodych kobiet”, ponieważ występuje u od 7 do 10 procent miesiączkujących kobiet. To bardzo duży odsetek kobiet, które borykają się z tym problemem. Nieznana jest jednak przyczynia tak częstego występowania endometriozy. Dlatego też wzrosła popularność badań laparoskopowych w diagnostyce tej choroby. Lekarz zaleci chorej badanie histopatologiczne wszystkich pobieranych albo usuwanych tkanek w celu postawienia jasnego rozpoznania. Niestety przy badaniu palpacyjnym oracz badaniu USG — nawet doświadczeni lekarze mogą postawić jedynie wstępne diagnozy, ponieważ endometriozę należy dokładnie zbadać. Dolegliwości — mimo że podobne mogą stanowić rezultat choroby w innym niż przypuszczane miejscu. Liczby wskazują jednak na to, że endometrioza występuje u od 50 do 80 procent kobiet z przewlekłym bólem w miednicy i u od 35 do 50 procent kobiet z zaburzeniami płodności. Szacunki wskazują na to, że na świecie na endometriozę choruje około 180 milionów kobiet. W Polsce zachorowalność może dotykać nawet miliona kobiet. Najczęściej endometriozę wykrywa się pomiędzy 25 a 30 rokiem życia. Choć endometrioza rzadko występuje wśród dziewcząt przed pierwszą menstruacją — można stwierdzić ją nawet u 50 procent nastolatek uskarżających się na ból w obrębie miednicy mniejszej. Ginekologiczna laparoskopia daje możliwość nieinwazyjnej i skutecznej diagnostyki.

Co dzieje się, gdy nie leczymy endometriozy?

Podstawowym skutkiem nieleczenia endometriozy jest znaczne obniżenie komfortu życia. Przede wszystkim przez uporczywe, silne dolegliwości bólowe, a także trudności podczas współżycia z partnerem, obniżenie płodności lub niepłodności, zaburzenia w funkcjonowaniu pęcherza i jelita, aż do jego niedrożności. Objawy mogą prowadzić do zaburzeń psychicznych takich jak depresja.

Do leczenia endometriozy wykorzystuje się metody farmakologiczne oraz laparoskopową, a także skojarzone — czyli zestawienie ze sobą obu metod. Wybór metody leczenia dokonywany jest indywidualnie — przez lekarza specjalistę po zapoznaniu się z historią choroby i jej objawami. Jednak wybranie metody leczenia uzależnione jest przede wszystkim od doświadczenia lekarza, a także stopnia współpracy z pacjentką. Ważnym czynnikiem wpływającym na wybór metody leczenia są plany kobiety co do potomstwa. Lekarz zaleci technikę laparoskopowej rekonstrukcji narządów, jeśli kobieta planuje zajść w ciążę i urodzić dzieci. Bardzo istotna w całym procesie jest konsultacja z lekarzem oraz stałe wsparcie psychiczne. Kobieta powinna otrzymywać wsparcie psychiczne zarówno od partnera jak i rodziny.